Caucalândia é uma região mencionada pelo historiador romano Amiano Marcelino como Caucalandenses locus, um local para onde os tervíngios liderados pelo juiz Atanarico retiraram-se após serem derrotados pelos hunos. Ela era habitada pelos sármatas que então foram derrotados pelos recém-chegados.[1] Segundo o filólogo e lexicógrafo britânico Henry Bradley, a Caucalândia é derivada de Hauhaland, a forma gótica da palavra inglesa Highland (em alemão: Hochland), e provavelmente denota a região montanhosa da Transilvânia.[2]

A Caucalândia identificado por Florin Constantiniu como a zona das montanhas Vrancea e Buzău, nos Cárpatos.[3] Outros estudiosos modernos associam-a ao vale do rio Valea Strâmbă,[4] enquanto C. Patsch, por sua vez, e com anuência de Otto J. Maenchen-Helfen, se situa na porção montanhosa do Banato servo-romeno, entre os rios Mariso, Tisa e Danúbio.[5]

Referências

Bibliografia editar

  • Bradley, Henry (1888). The story of the Goths, from the earliest times to the end of the Gothic dominion in Spain. Nova Iorque: G. P. Putnam's Sons 
  • Constantiniu, Florin (2011). O istorie sinceră a poporului român [A sincere history of the Romanian people] (4th ed.). Bucareste: Univers Enciclopedic Gold 
  • Madgearu, Alexandru (2008). Istoria Militară a Daciei Post Romane 275-376. Târgovişte: Cetatea de Scaun. ISBN 978-973-8966-70-3 
  • Maenchen-Helfen, Otto J. (1973). The World of the Huns: Studies in Their History and Culture. Berkeley, Los Angeles e Londres: University of California Press. ISBN 9780520015968