A Hallandsås ( PRONÚNCIA) ou Hallandsåsen é a mais alta montanha da Halland. É uma montanha do tipo horst, com um comprimento de 40 km e uma largura de 5-19 km, disposta no sentido noroeste- sudeste. O seu ponto mais elevado está em Högalteknall, a 226 metros de altitude. Está situada na fronteira entre as províncias históricas da Halland e da Escânia, indo da comuna de Båstad até à comuna de Örkelljunga.[1][2][3]

Hallandsås
Hallandsås
Hallandsås está localizado em: Suécia
Hallandsås
Coordenadas 56° 22' N 12° 58' E
Altitude 226 m
Localização Suécia Halland e Escânia

A montanha é atravessada pelo túnel ferroviário de Hallandsås numa extensão de 8,7 km, ligando as duas vertentes norte e sul. [4]

A montanha de Hallandsås, vista da Escânia.

Etimologia e uso editar

O nome geográfico Hallandsås é composto pelas palavras Halland (província histórica da Suécia) e ås (cumeada), significando ”Cumes da Halland”. Está mencionado como Hallandzaas, em 1406. Localmente é conhecida como Åsen, e frequentemente é também designada como Hallandsåsen. [5] [6]

Ver também editar

Referências

  1. «Hallandsåsen». Norstedts uppslagsbok (em sueco). Estocolmo: Norstedts. 2007–2008. p. 474. 1488 páginas. ISBN 9789113017136 
  2. Ernby, Birgitta; Martin Gellerstam, Sven-Göran Malmgren, Per Axelsson, Thomas Fehrm (2001). «Hallandsåsen». Norstedts första svenska ordbok (em sueco). Estocolmo: Norstedts ordbok. p. 233. 793 páginas. ISBN 91-7227-186-8 
  3. «Hallandsåsen» (em sueco). Enciclopédia Nacional Sueca. Consultado em 7 de abril de 2023 
  4. «Bakgrund Hallandsås» (em sueco). Trafikverket (Direção Geral do Tráfego). Consultado em 3 de janeiro de 2016 
  5. Wahlberg, Mats (2003). «Hallandsås». Svenskt ortnamnslexikon (Dicionário dos nomes das localidades suecas) (em sueco). Uppsala: Språk- och folkminnesinstitutet e Institutionen för nordiska språk vid Uppsala universitet. p. 106. 422 páginas. ISBN 91-7229-020-X 
  6. Wahlberg, Mats (2003). «Åsen». Svenskt ortnamnslexikon (Dicionário dos nomes das localidades suecas) (em sueco). Uppsala: Språk- och folkminnesinstitutet e Institutionen för nordiska språk vid Uppsala universitet. p. 381. 422 páginas. ISBN 91-7229-020-X