Pablo de Rokha

escritor chileno

Pablo de Rokha, pseudônimo de Carlos Díaz Loyola (Licantén, 17 de outubro de 1894Santiago, 10 de setembro de 1968) foi um poeta chileno. É considerado um dos quatro grandes da poesia chilena, junto con Pablo Neruda, Vicente Huidobro e Gabriela Mistral.

Pablo de Rokha
Pablo de Rokha
Pablo de Rokha, circa 1944.
Nascimento 17 de outubro de 1894
Licantén
Morte 10 de setembro de 1968 (73 anos)
Santiago
Nacionalidade chileno
Ocupação Poeta
Prêmios Prêmio Nacional de Literatura do Chile (1965)

Aos 73 anos de idade, Pablo de Rokha se suicidou com um tiro na boca, seguindo o destino de seu filho Pablo, morto meses antes, e de seu amigo Joaquín Edwards Bello.[1]

Obras editar

Poesia editar

  • Versos de infancia (1913-1916)
  • El folletín del diablo (1916-1922)
  • Sátira (1918)
  • Los gemidos (1922)
  • Cosmogonía (1922-1927)
  • U (1927)
  • Heroísmo sin alegría (1927)
  • Satanás (1927)
  • Suramérica (1927)
  • Ecuación (1929)
  • Escritura de Raimundo Contreras (1929)
  • El canto de tu vieja (1930-1932)
  • Jesucristo (1930-1933)
  • Canto de trinchera (1933)
  • Los trece (1934-1935)
  • Oda a la memoria de Gorki (1936)
  • Imprecación a la bestia fascista (1937)
  • Moisés (1937)
  • Gran temperatura (1937)
  • Cinco cantos rojos (1938)
  • Morfología del espanto (1942)
  • Canto al Ejército Rojo (1944)
  • Los poemas continentales (1944-1945)
  • Interpretación dialéctica de América y los cinco estilos del Pacífico (1947)
  • Carta Magna del continente (1949)
  • Arenga sobre el arte (1949)
  • Fusiles de sangre (1950)
  • Funeral por los héroes y los mártires de Corea (1950)
  • Fuego negro (1951-1953)
  • Arte grande o ejercicio del realismo (1953)
  • Antología (1916-1953)
  • Neruda y yo (1955)
  • Idioma del mundo (1958)
  • Genio del pueblo (1960)
  • Oda a Cuba (1963)
  • Acero de invierno (1961)
  • Canto de fuego a China Popular (1963)
  • China Roja (1964)
  • Estilo de masas (1965)
  • Epopeya de las comidas y bebidas de Chile (1949) / Canto del macho anciano (1965)
  • Tercetos Dantescos a Casiano Basualto(1965)
  • Mundo a mundo: Francia (1966)
  • El amigo Piedra, autobiografía (1990)
  • Obras inéditas, prólogo y selección de Naín Gómez, LOM Ediciones, Santiago (1999)

Ensaios editar

  • Heroísmo sin alegría (1926)
  • Interpretación dialéctica de América: los cinco estilos del Pacífico – Chile, Perú, Bolivia, Ecuador y Colombia (1948)
  • Arenga sobre el arte (1949)
  • Neruda y yo (1956)
  • Mundo a mundo: Francia (originalmente Mundo a mundo, París, Moscú, Pekín​)[2] (1966)

Prêmios editar

Pablo de Rokha ganhou o Prêmio Nacional de Literatura do Chile em 1965.[3]

Referências

  1. «Pablo de Rokha (1894-1968) - Memoria Chilena». Memoria Chilena: Portal (em espanhol). Consultado em 12 de setembro de 2021 
  2. «Mundo a mundo : epopeya popular realista : estadio primero Francia - Memoria Chilena». Memoria Chilena: Portal (em espanhol). Consultado em 12 de setembro de 2021 
  3. «Premio Nacional de Literatura» (em espanhol)