Fundamento de Esperanto

Fundamento de Esperanto ("Fundamento do Esperanto") é um livro de L. L. Zamenhof, publicado na primavera de 1905, contendo a primeira edição em Russo do Unua Libro e as quatro traduções que se seguiram (francês, inglês, alemão e polonês).

Fundamento de Esperanto
Autor(es) L. L. Zamenhof
Idioma esperanto
Assunto Esperanto
Editora Hachette[1]
Lançamento 1905
Páginas 178[1]

O Fundamento consiste em quatro partes, a saber, o prefácio, uma gramática, uma coleção de exercícios e um dicionário universal.

Em 9 de agosto do mesmo ano da publicação, ele foi considerado a fonte oficial para a língua, segundo definido pelo artigo quatro da Declaração de Bolonha, durante o primeiro Congresso Universal de Esperanto, na cidade francesa de Bolonha-sobre-o-Mar.

Edições compiladas no fundamento editar

  1. (Russo) - Dr. Esperanto. Mezdunarodnyj jazyk. Predislovie ipolnyj uchebnik: por Rusoj. Varshava: Kel'ter, 1887. 40 p.
  2. (Polonês) - Dr. Esperanto. Jezyk Miedzynarodowy. Przedmowa i podrecznik kompletny: por Poloj. Warszawa: Kelter, 1887. 40 p.
  3. (Francês) - Dr. Esperanto. Langue internationale. Preface et manuel complet: por Francoj. Varsovie: 1887, Kelter. 48 p.
  4. (Alemão) - Dr. Esperanto. Internationale Sprache. Vorrede und vollstandiges Lehrbuch: por Germanoj. Warschau: 1887, Kelter. 48 p.
  5. (Inglês) - Dr. Esperanto's International Language. Introduction & Complete Grammar: por Angloj. English ed. by R.H. Geoghegan. Warsaw: Samenhof, 1889. 40 p.

Ver também editar

Referências

  1. a b «Fundamento de Esperanto: gramatiko, ekzercaro, universala vortaro» (em inglês). Google Books. Consultado em 21 de dezembro de 2015 

Ligações externas editar

  Este artigo sobre linguística ou um linguista é um esboço. Você pode ajudar a Wikipédia expandindo-o.