Gebrínio (em latim: Gebrinius) ou Mercúrio Gebríbio (Mercurius Gebrinius), na religião galo-romana, é uma versão céltica do deus romano Mercúrio que foi cultuado pelos úbios na Gália Oriental (mais tarde a província da Germânia Inferior). É conhecido somente através de 10 inscrições descobertas em 1920 embaixo da Catedral de Bona, bem como um santuário romano do século II situado na cidade.[1]

Gebrínio

Baixo-relevo de Mercúrio Gebrínio encontrado em Bona no qual há uma inscrição.[a] Atualmente está abrigado no Museu Estadual Renano de Bona
Local de culto Germânia Inferior
Romano equivalente Mercúrio

Por haver a representação de um carneiro em algumas das pedras votivas dedicadas a Gebrínio, se sugere que seu nome se relacione com o gaulês gabros, Áries, e igualmente com o irlandês antigo gabor e o galês gafr.[1] Esta interpretação é amplamente aceita, em detrimento da sugestão que considera-o meramente associado a um bode.[2]

Inscrições editar

  • Nesselhauf Nr. 186: AE 1931, 26 Deo Merc[u]/rio Gebrinio Aurelius / Perula p(raepositus?) p(ortus?) L(irensis?) / rip(a)e Rheni leg(ionis) / I M(inerviae) templum / [?]
  • Nesselhauf Nr. 187: AE 1930, 31 Mercurio / Gebrinio / Adnamatius / Dubitatus / mi[l(es)] leg(ionis) I M(inerviae) / [?]
  • Nesselhauf Nr. 188: AE 1931, 27 Deo Mercurio Gebrin(io) / C(aius) Victorius / Liberalis nego/{t}tiator cretarius v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito)
  • Nesselhauf Nr. 189: Mercurio Gebri/nio Amandini / Similis et Ianua/rius v(otum) s(olverunt) l(ibentes) m(erito)
  • Nesselhauf Nr. 190: Mercurio Gebri/nio ex imp(erio) ips(ius) C(aius) Ana/illius Atto et Anail/lius Attonius pro / se et suis l(ibentes) m(erito)
  • Nesselhauf Nr. 191: Mercurio Gebri/nio M(arcus) Cu[3]o/nius Vict[o]r / pro se et su[is] s(olvit) l(ibens) m(erito)
  • Nesselhauf Nr. 192: Mercurio / Gebrinio / L(ucius) Manius / Sacer / v(otum) s(olvit) l(ibens) m(erito)
  • Nesselhauf Nr. 193: Me[rcurio] / Gebr[i]n[io] / L(ucius) Paccius / Paris / v(otum) s(olvit) l(ibens) l(aetus) m(erito)
  • Nesselhauf Nr. 194: Deo Mercurio Gebr/innio(!) Marcus Ulpi/[u]s Gratus votum / [so]lvit libens merit/[o] pro se et suis om/nibus
  • Nesselhauf Nr. 195: [Merc]urio / [Gebr]inio / [3]niu[s]

Referências

  1. a b Koch 2006, p. 796.
  2. Birkhan 1997, p. 598.

Notas editar

[a] ^ A Mercúrio Gebrínio, sob comando de Caio Anaílio Atão e Anaílio Atônio, para si e sua merecida boa vontade. Em latim: Mercurio Gebri/nio ex imp(erio) ips(ius) C(aius) Ana/illius Atto et Anail/lius Attonius pro/ se et suis l(ibentes) m(erito)

Bibliografia editar

  • Birkhan, Helmut (1997). Kelten: Versuch einer Gesamtdarstellung ihrer Kultur. [S.l.]: Verlag der österreichischen Akademie der Wissenschaften. ISBN 3700126093 
  • Koch, John T. (2006). Celtic Culture: Aberdeen breviary-celticism. [S.l.]: ABC-CLIO. ISBN 1851094407