Grande Prêmio dos Países Baixos de 1984
(Redirecionado de Grande Prêmio da Holanda de 1984)
Resultados do Grande Prêmio dos Países Baixos de Fórmula 1 realizado em Zandvoort em 26 de agosto de 1984.[2] Décima terceira etapa do campeonato, foi vencido pelo francês Alain Prost, que subiu ao pódio junto a Niki Lauda numa dobradinha da McLaren-TAG/Porsche, com Nigel Mansell em terceiro pela Lotus-Renault.[3]
Grande Prêmio dos Países Baixos de Fórmula 1 de 1984 | |||
---|---|---|---|
![]() 31º GP dos Países Baixos em Zandvoort | |||
Detalhes da corrida | |||
Categoria | Fórmula 1 | ||
Data | 26 de agosto de 1984 | ||
Nome oficial | XXXI Grote Prijs van Nederland[1] | ||
Local | Circuito de Park Zandvoort, Zandvoort, Holanda do Norte, Países Baixos | ||
Percurso | 4.252 km | ||
Total | 71 voltas / 301.892 km | ||
Condições do tempo | Seco | ||
Pole | |||
Piloto |
| ||
Tempo | 1:13.567 | ||
Volta mais rápida | |||
Piloto |
| ||
Tempo | 1:19.465 (na volta 64) | ||
Pódio | |||
Primeiro |
| ||
Segundo |
| ||
Terceiro |
|
Resumo
editarClassificação
editarTreinos oficiais
editarPos. | N.º | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | Grid |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 7 | Alain Prost | McLaren-TAG/Porsche | 1:14.946 | 1:13.567 | — |
2 | 1 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 1:13.872 | 1:13.953 | + 0.305 |
3 | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Renault | 1:14.027 | 1:13.883 | + 0.316 |
4 | 16 | Derek Warwick | Renault | 1:15.184 | 1:14.405 | + 0.838 |
5 | 15 | Patrick Tambay | Renault | 1:17.013 | 1:14.566 | + 0.999 |
6 | 8 | Niki Lauda | McLaren-TAG/Porsche | 1:15.556 | 1:14.866 | + 1.299 |
7 | 6 | Keke Rosberg | Williams-Honda | 1:15.137 | 1:15.117 | + 1.550 |
8 | 5 | Jacques Laffite | Williams-Honda | 1:16.659 | 1:15.231 | + 1.664 |
9 | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 1:16.248 | 1:15.264 | + 1.697 |
10 | 2 | Teo Fabi | Brabham-BMW | 1:16.607 | 1:15.338 | + 1.771 |
11 | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 1:16.595 | 1:15.735 | + 2.168 |
12 | 12 | Nigel Mansell | Lotus-Renault | 1:16.533 | 1:15.811 | + 2.244 |
13 | 19 | Ayrton Senna | Toleman-Hart | 1:16.951 | 1:15.960 | + 2.393 |
14 | 26 | Andrea de Cesaris | Ligier-Renault | 1:17.897 | 1:16.070 | + 2.503 |
15 | 28 | René Arnoux | Ferrari | 1:16.121 | 1:16.200 | + 2.554 |
16 | 14 | Manfred Winkelhock | ATS-BMW | 1:17.760 | 1:16.450 | + 2.883 |
17 | 23 | Eddie Cheever | Alfa Romeo | 1:16.991 | 1:17.855 | + 3.424 |
18 | 22 | Riccardo Patrese | Alfa Romeo | 1:17.124 | 1:17.402 | + 3.557 |
19 | 17 | Marc Surer | Arrows-BMW | 1:17.534 | 1:17.368 | + 3.801 |
20 | 25 | François Hesnault | Ligier-Renault | 1:18.469 | 1:17.905 | + 4.338 |
21 | 24 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo | 1:22.472 | 1:19.454 | + 5.887 |
22 | 10 | Jonathan Palmer | RAM-Hart | 1:19.849 | 1:19.598 | + 6.031 |
23 | 30 | Jo Gartner | Osella-Alfa Romeo | 1:21.655 | 1:20.017 | + 6.450 |
24 | 4 | Stefan Bellof | Tyrrell-Ford | 1:20.861 | 1:20.092 | + 6.525 |
25 | 3 | Stefan Johansson | Tyrrell-Ford | 1:20.959 | 1:20.236 | + 6.669 |
26 | 9 | Philippe Alliot | RAM-Hart | 1:21.387 | 1:20.270 | + 6.703 |
27 | 21 | Huub Rothengatter | Spirit-Hart | 1:24.771 | 1:21.063 | + 7.496 |
Fontes:[2] |
Corrida
editarPos. | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Diferença | Grid | Pontos |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | 7 | Alain Prost | McLaren-TAG/Porsche | 71 | 1:37:21.468 | 1 | 9 |
2 | 8 | Niki Lauda | McLaren-TAG/Porsche | 71 | + 10.283 | 6 | 6 |
3 | 12 | Nigel Mansell | Lotus-Renault | 71 | + 1:19.544 | 12 | 4 |
4 | 11 | Elio de Angelis | Lotus-Renault | 70 | + 1 volta | 3 | 3 |
5 | 2 | Teo Fabi | Brabham-BMW | 70 | + 1 volta | 10 | 2 |
6 | 15 | Patrick Tambay | Renault | 70 | + 1 volta | 5 | 1 |
7 | 25 | François Hesnault | Ligier-Renault | 69 | + 2 voltas | 20 | |
DSQ | 3 | Stefan Johansson | Tyrrell-Ford | 69 | Desclassificado | 25 | [6][nota 1] |
DSQ | 4 | Stefan Bellof | Tyrrell-Ford | 69 | Desclassificado | 24 | [6][nota 1] |
8 | 6 | Keke Rosberg | Williams-Honda | 68 | Pane seca | 7 | |
9 | 10 | Jonathan Palmer | RAM-Hart | 67 | + 4 voltas | 22 | |
10 | 9 | Philippe Alliot | RAM-Hart | 67 | + 4 voltas | 26 | |
11 | 28 | René Arnoux | Ferrari | 66 | Pane elétrica | 15 | |
12 | 30 | Jo Gartner | Osella-Alfa Romeo | 66 | + 5 voltas | 23 | |
13 | 23 | Eddie Cheever | Alfa Romeo | 65 | Pane seca | 17 | |
Ret | 18 | Thierry Boutsen | Arrows-BMW | 59 | Acidente | 11 | |
Ret | 21 | Huub Rothengatter | Spirit-Hart | 53 | Regulador | 27 | |
Ret | 22 | Riccardo Patrese | Alfa Romeo | 51 | Motor | 18 | |
Ret | 26 | Andrea de Cesaris | Ligier-Renault | 31 | Motor | 14 | |
Ret | 5 | Jacques Laffite | Williams-Honda | 23 | Motor | 8 | |
Ret | 16 | Derek Warwick | Renault | 23 | Spun Off | 4 | |
Ret | 14 | Manfred Winkelhock | ATS-BMW | 22 | Spun Off | 16 | |
Ret | 19 | Ayrton Senna | Toleman-Hart | 19 | Motor | 13 | |
Ret | 17 | Marc Surer | Arrows-BMW | 17 | Roda | 19 | |
Ret | 1 | Nelson Piquet | Brabham-BMW | 10 | Pressão do óleo | 2 | |
Ret | 24 | Piercarlo Ghinzani | Osella-Alfa Romeo | 8 | Bomba de combustível | 21 | |
Ret | 27 | Michele Alboreto | Ferrari | 7 | Motor | 9 | |
Fontes:[2][nota 2] |
Tabela do campeonato após a corrida
editar
|
|
- Nota: Somente as primeiras cinco posições estão listadas e a campeã mundial de construtores surge grafada em negrito. Entre 1981 e 1990 cada piloto podia computar onze resultados válidos por temporada não havendo descartes no mundial de construtores.
Notas
- ↑ a b Em 18 de julho de 1984, os pilotos Stefan Bellof (9º lugar) e Martin Brundle (que não correu em Brands Hatch, Hockenheim, Österreichring e Zandvoort), bem como a equipe Tyrrell, foram excluídos do campeonato mundial pela FISA por violarem o regulamento técnico em vigor. Na etapa neerlandesa Stefan Johansson permaneceu como substituto de Martin Brundle, acidentado nos treinos à corrida em Dallas.
- ↑ Voltas na liderança: Nelson Piquet 10 voltas (1-10), Alain Prost 61 voltas (11-71).
Referências
- ↑ a b c «1984 Dutch GP – championships (em inglês) no Chicane F1». Consultado em 23 de maio de 2025
- ↑ a b c «1984 Dutch Grand Prix - race result». Consultado em 20 de setembro de 2018
- ↑ Fred Sabino (26 de agosto de 2018). «Dobradinha na Holanda deu à McLaren primeiro título na Era Ron Dennis». globoesporte.com. Globo Esporte. Consultado em 23 de maio de 2025
- ↑ Bruna Rodrigues; Rafael Bizarelo (22 de agosto de 2024). «Vitórias da McLaren no GP da Holanda acenderam briga por título da F1». globoesporte.com. Globo Esporte. Consultado em 22 de agosto de 2024
- ↑ Redação (27 de agosto de 1984). «Prost é o 1º e Lauda, o 2º na rotina da F-1. Primeiro Caderno, Esportes – p. 04». bndigital.bn.gov.br. Jornal do Brasil. Consultado em 20 de setembro de 2018
- ↑ a b Tércio David (13 de setembro de 2007). «Tyrrell também já foi desclassificada de um Mundial da F-1». estadao.com. Estadão Esportes. Consultado em 23 de maio de 2025
Precedido por Grande Prêmio da Áustria de 1984 |
FIA Campeonato Mundial de Fórmula 1 Ano de 1984 |
Sucedido por Grande Prêmio da Itália de 1984 |
Precedido por Grande Prêmio dos Países Baixos de 1983 |
Grande Prêmio dos Países Baixos 31ª edição |
Sucedido por Grande Prêmio dos Países Baixos de 1985 |