Grande Prêmio da Grã-Bretanha de 1986

Grande Prêmio da Grã-Bretanha de Fórmula 1 de 1986

Resultados do Grande Prêmio da Grã-Bretanha de Fórmula 1 realizado em Brands Hatch em 13 de julho de 1986. Nona etapa do campeonato, foi vencido pelo britânico Nigel Mansell, que subiu ao pódio junto a Nelson Piquet, numa dobradinha da Williams-Honda, com Alain Prost em terceiro pela McLaren-TAG/Porsche.[1][2][3][nota 2]

Grande Prêmio da Grã-Bretanha
de Fórmula 1 de 1986

12º (e último) GP da Grã-Bretanha em Brands Hatch
Detalhes da corrida
Categoria Fórmula 1
Data 13 de julho de 1986
Nome oficial XXXIX Shell Oils British Grand Prix[nota 1]
Local Brands Hatch, Kent, Inglaterra, Grã-Bretanha, Reino Unido
Total 75 voltas / 277.725 km
Pole
Piloto
Brasil Nelson Piquet Williams-Honda
Tempo 1:06.961
Volta mais rápida
Piloto
Reino Unido Nigel Mansell Williams-Honda
Tempo 1:09.593 (na volta 69)
Pódio
Primeiro
Reino Unido Nigel Mansell Williams-Honda
Segundo
Brasil Nelson Piquet Williams-Honda
Terceiro
França Alain Prost McLaren-TAG/Porsche

Resumo editar

No dia em que igualava o recorde de corridas de Graham Hill, Jacques Laffite se envolve em um acidente na largada. Além dele, Christian Danner (Arrows), Piercarlo Ghinzani e Allen Berg (Osella) se envolveram no acidente. Os três saíram sem ferimentos, ao contrário de Laffite, que fraturou as duas pernas e nunca mais pôde competir na Fórmula 1.

No pódio, a esposa de Frank Williams, Virginia "Ginny" Williams representou a tradicional a equipe Williams no pódio, já que como o marido ainda internado após o acidente que o deixou tetraplégico, o time homenageou Ginny na corrida de casa. Ginny se tornou a primeira mulher a receber um troféu na categoria (representando a equipe).[4]

Classificação da prova editar

Pos. Piloto Construtor Voltas Tempo/Diferença Grid Pontos
1 5   Nigel Mansell Williams-Honda 75 1:30'38"471 2 9
2 6   Nelson Piquet Williams-Honda 75 + 5"574 1 6
3 1   Alain Prost McLaren-TAG/Porsche 74 + 1 volta 6 4
4 25   René Arnoux Ligier-Renault 73 + 2 voltas 8 3
5 3   Martin Brundle Tyrrell-Renault 72 + 3 voltas 11 2
6 4   Philippe Streiff Tyrrell-Renault 72 + 3 voltas 16 1
7 11   Johnny Dumfries Lotus-Renault 72 + 3 voltas 10
8 8   Derek Warwick Brabham-BMW 72 + 3 voltas 9
9 14   Jonathan Palmer Zakspeed 69 + 6 voltas 22
NC 18   Thierry Boutsen Arrows-BMW 62 Não classificado 13
Ret 16   Patrick Tambay Haas Lola-Ford 60 Câmbio 17
Ret 27   Michele Alboreto Ferrari 51 Turbo 12
Ret 24   Alessandro Nannini Minardi-Motori Moderni 50 Direção 20
Ret 19   Teo Fabi Benetton-BMW 45 Sistema de combustível 7
Ret 7   Riccardo Patrese Brabham-BMW 39 Motor 15
Ret 12   Ayrton Senna Lotus-Renault 27 Câmbio 3
Ret 29   Huub Rothengatter Zakspeed 24 Motor 25
Ret 23   Andrea de Cesaris Minardi-Motori Moderni 23 Pane elétrica 21
Ret 20   Gerhard Berger Benetton-BMW 22 Pane elétrica 4
Ret 15   Alan Jones Haas Lola-Ford 22 Regulador 14
Ret 28   Stefan Johansson Ferrari 20 Motor 18
Ret 2   Keke Rosberg McLaren-TAG/Porsche 7 Câmbio 5
Ret 26   Jacques Laffite Ligier-Renault 0 Colisão 19
Ret 17   Christian Danner Arrows-BMW 0 Colisão 23
Ret 21   Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 0 Colisão 24
Ret 22   Allen Berg Osella-Alfa Romeo 0 Colisão 26

Tabela do campeonato após a corrida editar

  • Nota: Somente as primeiras cinco posições estão listadas. Entre 1981 e 1990 cada piloto podia computar onze resultados válidos por temporada não havendo descartes no mundial de construtores.

Notas

  1. A contagem do "Grande Prêmio da Grã-Bretanha" inclui as provas realizadas em 1926 e 1927 sob as regras da Associação Internacional dos Automóveis Clubes Reunidos (AIACR), já a soma oficial do mesmo considera somente as provas realizadas a partir de 1948.
  2. Voltas na liderança: Nelson Piquet 22 voltas (1-22), Nigel Mansell 53 voltas (23-75).

Referências

  1. «1986 British Grand Prix - race result». Consultado em 4 de setembro de 2018 
  2. Fred Sabino (5 de fevereiro de 2020). «Circuitos Clássicos #1: Brands Hatch tinha traçado desafiador e recebeu F1 em 14 ocasiões». globoesporte.com. Globo Esporte. Consultado em 5 de fevereiro de 2020 
  3. Mansell vence e assume a liderança do mundial (online). O Globo, Rio de Janeiro (RJ), 14/07/1986. Matutina, Esportes, p. 07. Página visitada em 4 de setembro de 2018.
  4. Lopes, Rafael (17 de novembro de 2019). «Estrategista da RBR é a sexta mulher a receber troféu no pódio». Globoesporte.com. Consultado em 17 de novembro de 2019 

Precedido por
Grande Prêmio da França de 1986
Campeonato mundial de Fórmula 1 da FIA
Ano de 1986
Sucedido por
Grande Prêmio da Alemanha de 1986
Precedido por
Grande Prêmio da Grã-Bretanha de 1985
Grande Prêmio da Grã-Bretanha
41ª edição
Sucedido por
Grande Prêmio da Grã-Bretanha de 1987