Salomão da Bretanha

Salomão da Bretanha (cerca de 830 - 28 de Junho de 874) foi Conde de Rennes e Nantes a partir de 852 e Duque da Bretanha de 857 até 874, a sua festa é realizada no dia 25 de Junho de cada ano. Ele passou a usar o título de rei da Bretanha após 868.

Salomão da Bretanha
Salomão da Bretanha
Fresc d'Alphonse Le Henaff, 1871-76 (Rennes, Cathédrale Saint-Pierre)
Nascimento cerca de 830
Armórica
Morte 28 de junho de 874
Langoëlan, La Martyre
Progenitores
  • Rivelen
Filho(a)(s) Riwallon of Brittany, Prostlon
Ocupação monarca
Título duque

O seu nome provém do rei bíblico Salomão. Em língua bretã antiga o nome aparece como Salamuno e Salavuno, sendo que em bretão moderno aparece como Salaün.

Foi assassinado numa igreja em 25 de Junho de 874, tendo sido proclamado mártir pela igreja católica.

A vida de São Salomão aparece na "Crônica de Saint-Brieuc" (Chronicon Briocense),[1] provavelmente escrito entre os ano de 1010 e o ano de 1040, é cerca de dois séculos após sua morte.

Relações familiares editar

Foi filho de Rivalão III de Poher, rei da Bretanha. Casou com Vembrita, de quem teve:

  1. Herveu da Bretanha (870 - 955) conde do Maine pelo casamento com Godilda do Maine (892 - 940), filha de Godofredo III do Maine Conde do Maine (? - 907) e de Godilda de França, filha esta do rei Carlos II de França "o Calvo".
  2. Rivalão IV (? - 874).
  3. Vigão cerca de 874.
  4. Prostlão casado com Pascweten.
  5. Guigão.

Precedido por
Erispoe
Duque da Bretanha
857 - 874
Sucedido por
Pascweten e Guvardo

Bibliografa editar

  • A Herança Genética de D. Afonso Henriques, Luiz de Mello Vaz de São Payo, Universidade Moderna, 1ª Edição, Porto, 2002, página 290.

Referências

  1. Chronicon Briocense, Crònica de Saint-Brieuc (final del segle XIV), volum 1 (únic fins ara), Paris-Rennes, 1972. Editat segons els manuscrits BN 6003, BN 8899 [9888] (Archives départementales d'Ille-et-Vilaine 1 F 1003), par Gwenael Le Duc i Claude Sterckx. Pref. de L. Fleuriot