Serclândia (em latim: Serclandia;[1] em nórdico antigo: Serkland, Særkland, Srklant, Sirklant, Serklat, etc.), em fontes nórdicas como sagas e pedras rúnicas, era um termo usado para, originalmente, se referir ao território ao sul do mar Cáspio, mas que gradualmente cobriu todas as terras muçulmanas, inclusive a África e talvez até mesmo a Sicília muçulmana. Sua etimologia é disputada. Serk- pode derivar de "sarraceno"; de sericum, o latim para "seda", implicando uma conexão com a Rota da Seda; da fortaleza cazar de Sarquel; ou de serkr, "camisa" ou "vestido", ou seja, "terra dos usuários de vestido".[2][3][4][5]

Srklant na pedra de Tillinge, erguida em memória do varegue que não retornou da Serclândia. Igreja de Tillinge, na Uplândia, Suécia

A Serclândia foi citada nas pedras rúnicas Sö 179, Sö 131, Sö 279, Sö 281, na Pedra de Tillinge e talvez na perdida U 439. Além delas, aparece nas sagas Saga dos Inglingos, Sörla þáttr, Heimskringla, Hjálmþés saga ok Ölvis e Sörla saga sterka e na obra do escaldo do século XI Thorgils Fiskimadr[6] e do século XII Thórarinn Stuttfeldr.[7]

Referências

  1. Torfaeus 1711, p. 472.
  2. Jesch 2001, p. 104ff.
  3. Brink 2008, p. 98.
  4. Orrling 1995, p. 123.
  5. Weinreder 1991, p. 286.
  6. SPEMA 2018.
  7. SPEMA 2018a.

Bibliografia editar

  • Brink, Stefan (2008). «People and land in Early Scandinavia"». In: Garipzanov, Ildar H.; Geary, Patrick; Urbanczyk, Przemyslaw Urbanczyk. Franks, Northmen, and Slavs: Identities and State Formation in Early Medieval Europe. Turnhout, Bélgica: Brepols 
  • Jesch, Judith (2001). Ships and Men in the Late Viking Age: The Vocabulary of Runic Inscriptions and Skaldic Verse. Suffolk: Boydell 
  • Torfaeus, Thormodi (1711). Historiae Rerum Norvegicarum Pars Tertia, Continens Ea, Quae Á Tempore Introductae In Norvegiam Christianae Religionis Ad Initium Usque Regni Sverreris Acta Sunt. Copenhague: Ex Typographeo Joachimi Schmitgenii 
  • Weinreder, Ulf (1991). «Ingvar Vittfarne». Lexikon: fakta om myten kring vikingarna, presenterad med över 8500 uppslagsord! (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo. 608 páginas. ISBN 91-631-7764-1