Língua coropó

(Redirecionado de Língua koropó)
Koropó
Falado(a) em: Brasil
Total de falantes: 0
Família: Macro-jê
 Maxacali
  Koropó
Códigos de língua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---

A língua koropó é uma língua extinta pertencente ao tronco linguístico macro-jê.[1]

Vocabulário editar

Listas de palavras coletadas por Martius e Spix entre os anos de 1817 e 1820:[2][3]

Abreviaturas
  • (Sch): Schott in Nachrichten v. d. oestr. Naturforsch in Brasil. II 48.
Latim Koropó
Abi! ga-um
aer, ventus naran djota
aethiops tchsaktabn
albus, a, um quattá, gautháma (Sch)
altus, a, um pe-eôá
amare neka-ni-teu
anima oitame
animal orug
aqua teign
arbor mai-man-kroá, mebn (Sch)
arcus ocsoy, kokschaign (Sch)
avis tignam
auris cólim, kohrign (Sch)
bibere sóme
bibo eigna-schópta (Sch)
bonus, a, um terankâ (poranga-tupi)
branchium tschambrim
cantare gangré
capilli itsché
caput pitao, ibdaign (Sch)
cera bakidsäi (Sch)
caro, rnis egneine
chorda arcus kokschaid – schidn (Sch)
cito ga-hoy-pâ
cor, dis ekké
cornu koli
cras herinante
culter tschitschayng
da mihi ga pû
dentes shcorim, shorign (Sch)
deus tupan, tophún (Sch)
diabolus daimon – injauran (Sch)
digitus nhatschuman
dormire mamnom
edere mankshina
edamus! mugnadshi (Sch)
ego eign
esnrio, mak, bagn chruan (Sch)
falsus, a, um (non versus) schitá
filia ecto-boëmm
filius meus est ectogn-hún (Sch) ecton, ectogn (Sch)
flavu, a, um tchaitakáma (Sch)
fluvius cuang
folium tschuptsché (Sch)
frater eschatai
frigidus, a, um ischektáme
frons, tis Polé
frutus memptâ
fulmem, tonitru te-pu-po-ne
habeo papa
habesne sagittam ? nek, pa padn pá ? (Sch)
non habeo brok po (Sch)
herba schapuco
heri kaya
hodie hohra
homo albus chaiobn (Sch)
femina albus chaiobn-bai (Sch)
sum homo albus ekta chraiob-hún (Sch)
ignis
illi, hi uamtschone
is, ille mam
infans schapô-ma
infra auwé
jugulum tschitá-ne
lac endjoctane
lapis Nam
lignum
lingua tupé
loquor eignahgnbá (Sch)
luna nasce
lux posêem
mamma muliebris tschoktadn (Sch)
viri puará (Sch)
manus schambri, tschambrim, schambrign (Sch)
mater ectan, aián (Sch)
meus, a, um eign, junhún (Sch)
mons pré-hereu
mori ninguim
mulier boëman
multum anguim, ipaignje (Sch)
nasus schirong
niger, a, um uanán (Sch)
nihil tschi
nos eig-mam, eign-mun (Sch)
nox merindan
oculus uálim, chuarign (Sch)
os, oris ischoré
ovum téme
parvus, a, um tugnapâ
pater ecta, ektagn (Sch)
patera cucurbitina tustschay
pellis tschamnakdsai (Sch)
pluvia teign
pollex tschambrim, chriúna (Sch)
profundus, a, um doê-papa
radix mempshinta
ruber, a, um mukerurú, aluchruruma (Sch)
sabulum cüi-füi
sagitta pahn, padn (Sch)
sane, recte ja
sanguis icu
securis kfuin, gchuagn (Sch)
serpens kanján (Sch)
serra chmekonditschina (Sch)
sicera uanitim.
sidera djuri
sol nascéun
supra pêwa
sylva mebndai (Sch)
tarde pam-me-pâ
terra hâme
tu nime-nen (Sch)
tu us nen-junhún (Sch)
domus, tugurium schéh-me
veni huc ga-nam
verus, a, um pserunhun (Sch)
venter itschin
vesti mebdshidn (Sch)
vir goaï-man
vos jang-yaúme
1 man, ipaïgn (Sch)
2 gringrim, alinkrin (Sch)
3 patepakon, patapakun (Sch)
4 pate-pe-meschê, patapamasé (Sch)
5 schambri-tschitta
10? tschambrindaine
Canis tsoktóme
Felis schapé
Gallus tschefuame
Sus tekenam
Blatta orientalis ingrinngrin (Sch)
Psittacus ara kakágn (Sch)
mandioca kôn
potio fermentata e mandioca velzea kotkusscháuuid (Sch)
Tabacum aptschign
Zea mays tschumnam

Referências

  1. Nikulin, Andrey. 2020. Proto-Macro-Jê: um estudo reconstrutivo. Tese de Doutorado em Linguística, Universidade de Brasília.
  2. SILVA NETO, Ambrósio Pereira da Silva. 2007. Revisão da classificação da família lingüística Puri. Dissertação (Mestrado em Lingüística), Universidade de Brasília.
  3. MARTIUS, Karl F. Philipp von. SPIX, Johann Batit von. 1938. Viagem pelo Brasil. Rio de Janeiro. Imprensa nacional v.1.