Guarda Azul

unidade militar

A Guarda Azul (em esloveno: Plava garda), também conhecidos como Chetniks Eslovenos (em esloveno: Slovenski četniki, em servo-croata: Slovenački četnici), foi uma milícia anticomunista eslovena, inicialmente sob a liderança do major Karl Novak e mais tarde de Ivan Prezelj. Seu nome oficial era Exército Real Iugoslavo na Eslovênia (em servo-croata: Kraljevska jugoslovenska vojska u Sloveniji). [2]

Exército Real Iugoslavo na Eslovênia
Guarda Azul
Plava garda
País Reino da Iugoslávia
Fidelidade  Reino da Iugoslávia
Subordinação Chetniks
Período de atividade 1941–1945
Lema Svoboda ali smrt ("Liberdade ou morte")[1]
História
Guerras/batalhas
Logística
Efetivo 300–600
Comando
1941
1941–1944
1944–1945
Jaka Avšič
Karl Novak
Ivan Prezelj

Os destacamentos sob o comando de Novak faziam parte do mais amplo "Exército Iugoslavo na Pátria", que incluía unidades de toda a Iugoslávia que juraram lealdade ao líder Chetnik, Draža Mihailović. As fileiras foram formadas por oficiais eslovenos do Exército Real Iugoslavo (JV) do pré-guerra. No início, as unidades JV na Eslovênia que ofereceram resistência ficaram sob o comando de Jaka Avšič até sua transferência em meados de 1941 para os Partisans Iugoslavos. Com base na nomeação direta de Draža Mihailović, o comandante dos Chetniks eslovenos era Karl Novak. As unidades Chetnik eslovenas incluíam o destacamento Chetnik da Estíria que foi, segundo algumas estimativas, a única unidade militar anticomunista que atacou consistentemente os ocupantes do Eixo durante a guerra. [3] O destacamento sob o comando de Melaher contava com 200 homens. [4]

Chetniks eslovenos na Baixa Carníola, c. 1942–43.

Em 1942, a maior parte dos membros juntou-se à Legião da Morte.

Quando Karl Novak renunciou em 1944, devido à derrota na Batalha de Grčarice, Mihailović nomeou Ivan Prezelj comandante do Exército Real Iugoslavo na Eslovênia. [5] Seu quartel-general ficava no Destacamento da Carniola Interior e nos Destacamentos de Soča, e o Exército Real Iugoslavo na Eslovênia também incluía o Destacamento da Baixa Carniola [6] e o Destacamento da Estíria, comandado por Jože Melaher.

Referências

  1. Ljubičić, Saša (11 February 2014). «Slovenski 'plavi četnici' dobivaju mirovine, a vođa oporbe Janez Janša im pohodi skupove». Slobodna Dalmacija. Consultado em 14 October 2018. Grupa slovenskih četnika uz zastavu ‘Svoboda ali smrt’  Verifique data em: |acessodata=, |data= (ajuda)
  2. Vojno-istoriski glasnik. [S.l.: s.n.] 1983 
  3. (Kranjc 2013, p. 191): " the Styrian formation led by Joze Melaher (alias Zmagoslav), which by some estimates was 'the only anti-revolutionary military unit that attacked occupiers with arms on a consistent basis"
  4. (Plut-Pregelj, Kranjc & Lazarević 2018, p. 473)
  5. (Plut-Pregelj, Kranjc & Lazarević 2018, p. 86)
  6. (Rebić 1987, p. 81)

Bibliografia

editar

Leitura adicional

editar
  • Slobodan Kljakić i Marijan F. Kranjc, Slovenački četnici, Beograd, 2006
  • Marijan F. Kranjc in Slobodan Kljakić, Plava garda – poveljnikovo zaupno poročilo, Maribor, 2006
  • Katja Zupanič, Četništvo na Štajerskem, Ljubljana, 2008. ISBN 978-961-92574-1-8