Orodes (em grego: Ὀρώδης; romaniz.: Orōdēs; em armênio/arménio: Վորոթ; romaniz.: Vorot’) foi um nobre armênio (nacarar) do século IV da dinastia local de Vananda, ativo durante o reinado do rei Tigranes VII (r. 339–350).

Orodes
Nacionalidade Reino da Armênia
Etnia Armênia
Ocupação Nobre

Orodes (Ὀρώδης, Orōdēs) é a forma grega do iraniano médio Uerode / Urude (em parta: 𐭅𐭓𐭅𐭃, Wērōd/Urūd).[1] Sua etimologia é disputada,[2] mas foi proposto que tenha se originado no iraniano antigo *Hurauda, "de forma acentuada".[3][4] Foi registrado em persa novo como Viru (ویرو)[5] e em armênio como Vorote (Վորոթ, Vorot’).[6]

A parentela de Orodes é desconhecida, mas se sabe que pertencia à dinastia local de Vananda. Nina Garsoïan propôs que foi naapetes (chefe) de sua família antes de Artabano.[7] Em 341, participou na comitiva que levou Hesíquio para Cesareia Mázaca, onde foi consagrado católico da Armênia.[8]

Referências

Bibliografia

editar
  • Ačaṙyan, Hračʻya (1942–1962). «Վորոթ». Hayocʻ anjnanunneri baṙaran [Dictionary of Personal Names of Armenians]. Erevã: Imprensa da Universidade de Erevã 
  • Arraiani, Ali ibne Ubaida (2006). Zakeri, Moshen, ed. Persian Wisdom in Arabic Garb (2 vols.). 66. Leida: Brill 
  • Bivar, A. D. H. (1983). «The Political History of Iran under the Arsacids». In: Yarshater, Ehsan. The Cambridge History of Iran, Volume 3 (1): The Seleucid, Parthian and Sasanian Periods. Cambrígia: Imprensa da Universidade de Cambrígia. pp. 21–99. ISBN 0-521-20092-X 
  • Fausto, o Bizantino (1989). Garsoïan, Nina, ed. The Epic Histories Attributed to Pʻawstos Buzand: (Buzandaran Patmutʻiwnkʻ). Cambrígia, Massachusetts: Departamento de Línguas e Civilizações Próximo Orientais, Universidade de Harvard 
  • Justi, Ferdinand (1895). Iranisches Namenbuch. Marburgo: N. G. Elwertsche Verlagsbuchhandlung 
  • Marcato, Enrico (2018). Personal Names in the Aramaic Inscriptions of Hatra. Veneza: Edizioni Ca' Foscari. ISBN 9788869692314