Oronce Finé

arquiteto francês

Oronce Finé, também conhecido em português como Orôncio Fineu[1] (Briançon, 20 de dezembro de 1494Paris, 8 de agosto de 1555) foi matemático, astrônomo e cartógrafo francês. Autor do primeiro mapa da França. Publicou um curso de matemática pura e aplicada sob o título de "Protomathesis". É também o autor presumido de um mapa mundi apresentando a Terra Australis: conhecido como o mapa da Oronce Finé.

Orontius Finaeus Delphinatus
Oronce Finé
Nascimento 20 de dezembro de 1494
Briançon, França
Morte 8 de agosto de 1555 (60 anos)
Paris, França
Nacionalidade França
Cidadania França
Alma mater
Ocupação matemático, astrônomo, cartógrafo
Empregador(a) Collège de France

Publicações editar

 
Mapa com formato de coração, criado por Oronce Finé, 1536
 
Quadratura circuli, 1544
  • Protomathesis, 1530.
  • Epitre Exhortative, Touchant la Perfection & Commodite des Ars Liberaulx Mathematiques. Pierre Leber, 1531.
  • De Mundi Sphaera, sive Cosmographia, primáve Astronomiae parte. Libri V. Ab ipso Authore recogniti, aucti, ac prorsus renovati: seorsúmq[ue] in studio sorum gratiam absque commentariis recenter impressi. 1532. Paris
  • Quadrans astrolabicus, omnibus Europae regionibus inserviens. Ex recenti & emendata ipsius authoris recognitione in ampliorem. ac longè fideliorem redactus descriptionem. Paris, Simon de Colines, 1534.
  • Sphaera Mundi, sive cosmographia quinque libris recens auctis & eme[n]datis absoluta : in qua tum prima astronomiae pars, cum geographie, ac hydrographie, rudimenta pertracta[n]tur… Simon de Colines, 1542, Lutetiae parisiorum, apud Michaëlem Vascosanum, 1551.
  • Quadratura circuli, tamdem inventa & clarissimè demonstrata. De circuli mensura, & ratione circumferentiae ad diametrum, demonstrationes duae. De multangularum omnium & regularium figurarum descriptine, liber hactenus desideratus. De invenienda longitudinis locorum differentia, aliter quàm per lunares eclipses, etiam dato quovis tempore, liber admodum singularis...
  • De rebus mathematicis, hactenus desideratis, libri IIII. Quibus inter caetera, circuli quadratura centum modis, & suprà, per eundem Orontium recenter excogitatis, demonstratur. Paris, Michel Vascosan, 1556.
  • De universali Quadrante, sinuumve organo:quo tum geometrici, tum omnes astronomici canones, ex quatuor sinuum rectorum proportione pendentes, mira facilitate pertractantur, liber singularis. ex officina Reginaldi Calderii, & Claudii eius filii [R. & C. Chaudiere], 1550.
  • Canonum astronomicorum libri II. Lutetiae : Apud Michaelem Vascosaum, 1553. Réimpression retitrée de De universali quadrante (Paris, 1550).
  • De re & praxi geometrica, Libri tres, figuris & demonstrationbus illustrati. Vbi de Quadrato geometrico, & virgis feu baculis mensoriis, necnon aliis, cum mathematicis, tum mechanicis Lutetiae, apud Aegidium Gourbinum, 1556.
  • De solaribus horologiis & quadrantibus libri quatuor. Paris, Cavellat, 1560.
  • Opere di Orontio Fineo del Delfinato divise in cinque Parti; Aritmetica, Geometria, Cosmografia, & Oriuoli, Tradotte da Cosimo Bartoli.. Et gli Specchi, tradotti dal Cavalier Ercole Bottrigaro.. Nuovamente poste in luce:.. Primeira edição em italiano. Veneza, por Francesco Franceschi (it) Senese, 1587

Bibliografia editar

Galeria editar

Referências

  1. Gonçalves, Rebelo (1947). Tratado de Ortografia da Língua Portuguesa. Coimbra: Atlântida - Livraria Editora. p. 347