Sancha de Castela (c. 11395 de agosto de 1177) foi infanta de Castela e rainha consorte de Navarra.[1][2] Ela foi filha do rei Afonso VII de Castela e de sua primeira esposa, Berengária de Barcelona, filha do conde Raimundo Berengário III de Barcelona e de Dulce I da Provença.

Sancha de Castela
Nascimento 1139
Morte agosto de 1179 (39–40 anos)
Pamplona
Sepultamento Catedral de Santa Maria de Pamplona
Cidadania Coroa de Castela
Progenitores
Cônjuge Sancho VI de Navarra
Filho(a)(s) Sancho VII de Navarra, Berengária de Navarra, Branca de Navarra
Irmão(ã)(s) Estefânia Afonso de Castela, Constança de Castela, rainha de França, Sancha de Castela, Rainha de Aragão, Urraca Afonso, Sancho III de Castela, Fernando II de Leão, Afonso de Castela, Fernando de Castela, Garcia de Castela
Ocupação consorte
Título rainha consorte de Pamplona, Infante de Castela

Biografia editar

Entre seus irmãos, estavam Sancho III de Castela, Fernando II de Leão, Constança de Castela, Urraca Afonso, a Asturiana e uma homônima, rainha de Aragão.

Em 2 de junho de 1153, casou, em Carrión de los Condes, com o rei Sancho VI de Navarra.[1] Eles tiveram seis filhos:

O corpo de Sancha está sepultado em Pamplona, na Catedral de Santa Maria.

Ancestrais editar

Referências

  1. a b c Panton, James (2011). Historical Dictionary of the British Monarchy (em inglês). Lanham: Scarecrow Press. p. 71 
  2. a b Byfield, Ted (2008). A Glorious Disaster: A.D. 1100 to 1300 : the Crusades : Blood, Valor, Iniquity, Reason, Faith (em inglês). Edmonton: Christian History Project. p. 120 

Ligações externas editar

Precedida por
Urraca Afonso, a Asturiana
 
Rainha consorte de Navarra

2 de junho de 1153 - 5 de agosto de 1779
Sucedida por
Constança de Tolosa